ای خدایا رحم کن بر حال ملت ما

خدایا رحم کن که این طالبان چه نوع موجواتی اند که نه به خود رحم می کنند نه به افغانان که در طول این سال ها این قدر رنج و درد کشده اند. باز هم انفجار و انتحار در هر گوشه کنار مملکت ما زنان ، مردان و اطفال ما را روحاْ و جسماْ آسیب میرساند. این همه وحشت و دهشت فقط بخاطر یک پول ناچیز که از بیگانگان  در یافت می کنند تا برای جامعه جهانی خود را یک قدرت طالبانی نشان دهند ولی حقیقت این است  که مردم از طالبان به هیچ وجه خاطرات خوش ندارند ، در زمام سلطه طالبان هیچ نوع عمل که تاریخ و مردم بالای شان فخر نمایند نداریم. این روزها آنانی که عزیزان شان را از دست می دهند بی آنکه جرمی کرده باشند و نقشی در بحران جنگ کنونی داشته باشند متحمل اندوه بی پایان از دست دادن عزیزان شان می شوند و تا پایان عمر تلخی این تجربه دردناک و رنج آنرا با خود به همراه دارند برای هر افغان وطن دوست اسفناک است. به امید آنکه روزی طالبان از این نوع کشتار کور کورانه خود دست بکشند و طمع زندگی راحت را در کنار فامیل های خود تجربه کنند.