انسجام نوین ویا بازهم انشعاب و پراگنده گی های تازه؟

‎.‎Azim Babak‎
افغانستان را با راجستر و وزارت عدلیه اش رها کنید!
در اروپا سازمان واحد مترقی سراسری را با شرکت همه بسازید. بلی !بویژه در اروپا و روسیه، جایی که کتله عظیم روشنگران افغانستان اقامت دارد.قصه های سازمان های داخل کشور با بازی های افغانی آن دیگر برای ما بیگانه و مرموز جلوه می کند.نگذارید در بستر اتکا بر "افغانی سازی" سازمانها ، رشته های همیاری ، رفاقت و همسویی اروپایی سست گردند

Qadir Habib همنوا با بابک گرامی ، میپندارم که گوش جوانان دیگر شنوای خاطرات پار و پیرار ما کهنسالان نیست. آن راهها و آن افسانه ،به قدر کافی آزموده و زمانزده شده اند . جوانان را تنها از راه حرمتگذاری به اندوخته های مسلکی شان میتوان به سیاست کشانید. حیف است که جایگاه نیروی مجهز با سلاح علم را در سازمان ، به توده های شریف ولی فاقد قدرت تشخیص و شناخت واگذاریم، آنهم به توده هایی که هرگز به سوی ما نخواهند شتافت. مگر ما برای شناخت ماحول خود وسیله یی جز علوم معاصر داریم؟ و آیا بدون شناخت علمی جامعه ، امکان تغییرش میسر شده میتواند؟ وقتش فرا رسیده که در یک اقدام به معنای دقیق کلمه «انقلابی» با بارزترین نمودهای سنت و پوسیده گی فکری وداع کنیم و دست به ایجاد نهادهای تخصصی بزنیم . این حیاتیترین گام ممکن است که سازمانهای سیاسی موجود از جمله حزب مردم برای تداوم حیات و شگوفایی بی زوالش برداشته میتواند.

از یاد نبریم که جدال برای احراز مقام رهبری شایعترین بیماریی بوده که جنبش عدالتخواهی چپ طی کم و بیش صد سال در تب آن سوخته است. وعظ و نصیحتهای دراز دامن حلال این دشواری نبوده از این پس هم نخواهد بود. تنها و تنها ساختار سازمان و اصول تشکیلاتی میتواند ضامن تأمین عدالت در گزینش حلقۀ رهبری باشد. یعنی ما به جای تکیه بر صفای نیت و عدالتپسندی افراد ، باید متکی بر نقش تضمین کنندۀ ساختار باشیم.